Sunday, January 30, 2011
Saturday, January 29, 2011
ဒိုက္ဦးျမဳိ ့နယ္ တြင္ နွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခိုင္းစားခံရသူ အမ်ဳိးသမီး ျပန္လြတ္ျပီ
လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၄၃ နွစ္ခန္႔က အသက္ ၉ နွစ္သမီး အရြယ္သာ ရိွေသးတဲ့ မတင္တင္ေအးဟာ ပဲခူးတိုင္း ဒိုက္ဦးျမဳိ႕နယ္အတြင္း လူစည္ကားရာ ေစ်းေရွ႕က အိမ္ၾကီးတလံုးထဲမွာ အျပင္ထြက္ခြင့္ မရဘဲ ခ်ဳပ္ေနွာင္ ခိုင္းေစခံရတာကို သူ႔အကိုဝမ္းကဲြက ေဖာ္ထုတ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။
အသက္ ၅ဝ ေက်ာ္တန္းကို ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့ မတင္တင္ေအးကို အဲဒီအိမ္ၾကီးထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခိုင္းေစ ေနသူေတြဟာ အခုအခါ အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ အရြယ္ ရိွျပီ ျဖစ္တဲ့ ပဲခူးျမဳိ႕က ပူေဇာ္ခံ ေက်ာင္းဆရာမၾကီးေဟာင္း ေဒၚက်င္လြမ္တုိ႔ ညီအမသံုးဦးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီလို နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ဳပ္ျခယ္ ခိုင္းေစခဲ့တာကို တရားရံုး၊ ရဲနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖဲြ႔ စတဲ့ ဌာနဆိုင္ရာ အသီးသီးက တရားစဲြဆိုတာကို လက္မခံဘဲ အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖဲြ႔က ၾကားဝင္ေဆာင္ရြက္ညိွနိႈင္းမႈနဲ႔ ျပီးျပတ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္းမ်ား လုံး၀ သတိမျပဳမိ
ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသူ ေဒၚတင္တင္ေအးဟာ ငယ္စဥ္ဘဝ ကိုးနွစ္သမီးအရြယ္ကစျပီး အဲဒီအိမ္အိုၾကီးရဲ႕ ေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာပဲ ေနထိုင္ခဲ့ရျပီး အိမ္ျပင္ထြက္ခြင့္ မရိွ၊ ေပးတာယူ၊ ေကြ်းတာစား၊ ခိုင္းတာလုပ္နဲ႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာျဖစ္ျပီး ျပီးခဲ့တဲ့ နွစ္ ရွစ္လပိုင္း အသက္ ၅ဝ ေက်ာ္က်မွ သူ ဒီအိမ္မွာ ရိွေနတယ္ ဆိုတာ အကိုဝမ္းကဲြ ဦးလွျမင့္က ဦးေဆာင္ ေဖာ္ထုတ္နိုင္ျပီး မိသားစုဝင္ေတြနဲ႔ အတူ ျပန္ေနခြင့္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
သူဒီအိမ္မွာ ရိွေနတယ္ဆိုတာကို အိမ္ေဘးအိမ္ေတြက လံုးဝ သတိမျပဳမိၾကဘူး လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေပမယ့္ ဘာေလ်ာ္ေၾကးမွလည္း မရဘူးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ေဒၚတင္တင္ေအးဟာ ပံုမွန္ မဟုတ္တဲ့၊ လူျမင္ရင္ ေၾကာက္ျပီး ပုန္းကြယ္တဲ့ အက်င့္ ရိွေနတုန္းပဲ လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ညာဘက္မ်က္စိ ကြယ္ေနသလို ေနာက္တဖက္ကိုလည္း ကူးစက္ျပီး ကြယ္မဲ့ အေျခအေနကို ရင္ဆိုင္ေနရျပီး ဆရာဝန္နဲ႔ ျပသဖုိ႔ ေငြ ေၾကးအကူအညီ အပူတျပင္း လိုေနပါတယ္။ သူဟာ ကေလးတေယာက္လို အသိ ဉာဏ္မ်ဳိးနဲ႔ လူ႔ေလာကၾကီးရဲ႕ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္မႈ မွန္သမွ် ဘာမွ မသိတဲ့ပံုစံ ျဖစ္ေနပါတယ္လုိ႔ မိသားစုနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ေျပာပါတယ္။
စတင္ ေပ်ာက္ဆုံးျခင္း
ျဖစ္ပြားပံုအစကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္က ဒိုက္ဦးျမိဳ႕နယ္ သေျပတန္းေက်းရြာက ဦးညြန္႔နဲ႔ ေဒၚလွမင္းတုိ႔ရဲ႕သမီး မတင္တင္ေအးဟာ ၉ နွစ္ သမီး အရြယ္မွာ ဖခင္ ဆံုးပါးခဲ့သလို မိခင္က ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳရင္း ေဘာလယ္ရြာကို အေျပာင္းမွာ ဦးအာဖံ်ရဲ႕ ဇနီး ေဒၚအုန္း ဆိုသူက သူနဲ႔ ထည့္လိုက္ ေထာက္ပံ့မယ္ ဆိုလုိ႔ ထည့္လိုက္တာကေန အဆက္အသြယ္ မရေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္သြားတာလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ဦးအာဖံ်-ေဒၚအုန္းတုိ႔ကေန သူတုိ႔လက္ထက္ထိ ပံုစံ သြင္းထားျပီး ေတာက္ေလွ်ာက္ ခိုင္းေနတာလုိ႔ ဆိုပါတယ္။ မတင္တင္ေအးရဲ႕မိခင္ ဆံုးခိ်န္မွာ ေဆြမ်ဳိးေတြက သြားေမးေတာ့ မရိွဘူးလုိ႔ ေျဖျပီး အစရွာလုိ႔ မရေတာ့ဘူးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ႏွစ္ ၄၀ အၾကာမွာ ျပန္လည္စုံစမ္း
ဒီလိုနဲ႔ နွစ္ေပါင္းၾကာလာျပီးတဲ့ေနာက္ မတင္တင္ေအးရဲ႕ အကိုဝမ္းကဲြ ဦးလွျမင့္နဲ႔ သူ႔မိတ္ေဆြေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးနွစ္ေလာက္ကစျပီး ျပန္လည္ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာပါ။
အဲဒီအိမ္မွာ သံစည္ပိုင္းျပတ္ေတြ၊ ဂံုနီအိတ္ေတြ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ေတာ့ အဝင္အထြက္ လုပ္ျပီး စံုစမ္းခဲ့ေပမယ့္ အိမ္အတြင္းပို္င္း ဝင္ခြင့္ မသာသလို မေတြ႔ခဲ့ပါဘူး။ ဦးလွျမင့္တုိ႔က အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္းေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ တိုင္ၾကားခ်က္ မမွန္ရင္ အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ ျပန္အေရးယူခံရမွာကို စိုးရိမ္တာေၾကာင့္ ရဲကို မတိုင္ျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါနဲ႔ အဲဒီအိမ္က အငယ္ဆံုး ဆရာမ ေဒၚနိုင္နိုင္ေဆြက အိမ္မွာ က်ဴရွင္ဖြင့္ေတာ့ ဦးလွျမင့္က သူ႔သမီး ၉ တန္း ေက်ာင္းသူကို ေက်ာင္းတက္ခိုင္းျပီး ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ေတြ႔ျပီ
ကေလးမေလးက ေက်ာင္းတက္ရင္း အိမ္ေနာက္ဘက္ကို သြားစံုစမ္းတဲ့အခါ ေဒၚတင္တင္ေအးကို မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခိ်န္မွာ အခန္းတခန္းထဲမွာ ေတြ႔လိုက္ရျပီး သူ႔အေဖ သင္ၾကားထားတဲ့အတိုင္း ငယ္နာမည္ ေခၚလိုက္ရာမွာ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးက သူ႔ရင္ဘတ္ေလး ပုတ္ျပျပီး ငါပါလုိ႔ ေျဖတယ္လုိ႔ ဆိုတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို ရြာသားတဦးက ခုလို ေျပာပါတယ္။
“ဦးအျဖန္ ေဒၚအုန္း မိသားစု ေနထိုင္ၾကတဲ့ ေဒၚၾကင္လႊမ္း၊ ေဒၚၾကင္ျမစိန္၊ ေဒၚနိုင္နိုင္ေဆြတုိ႔ အိမ္မွာေတာ့ ဒီကေလးမေလး ရိွတယ္ဆိုတာကို ထပ္မံျပီးေတာ့ သတင္းေလး နည္းနည္းပါးပါးေပါ့ေလ တိတိက်က်ေလး ရလာတယ္။ ကိုလွျမင့္ကေနျပီးေတာ့ အဲဒီအိမ္ကို သူ႔သမီးကို က်ဴရွင္တက္ခိုင္းတာ။ ကေလးမေလးက ေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ ေနာက္ေဖးေတြ ဘာေတြ အေပါ့အပါး သြားေတာ့ အဲဒီမွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ သူေတြ႔လိုက္တဲ့ အခိ်န္မွာ အခန္းတခန္းမွာ ေတြ႔လိုက္ေတာ့မွ အဲဒီမွာ တင္တင္ေအးဆိုတဲ့ နာမည္ကို ေခၚလိုက္တယ္။ ေခၚလိုက္ေတာ့မွ သူက ရင္ဘတ္ကေလး ပုတ္ျပျပီး ငါပါဆိုေတာ့ ဒီကေလးမကလည္း သူ႔အေဖကို နည္းပရိယာယ္နဲ႔ေပါ့ ေခါင္းကိုက္လုိ႔ ဗိုက္နာလုိ႔ ဆိုျပီးေတာ့ ေက်ာင္းခိ်န္မျပီးခင္ေလးမွာ ျပန္သြားျပီး သူ႔အေဖကို ေျပာျပတယ္”
ႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ ကြ်န္ျပဳ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရသူ၏ လက္ရိွ အေျခအေန
ေဒၚတင္တင္ေအးရဲ႕လက္ရိွအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔လည္း သူက ခုလို ေျပာပါတယ္။
“ေပတရာလမ္းေပၚ ခ်ထားရင္ ဘယ္မွ မသြားတတ္ဘူး။ ၅ဝဝ တန္ တခု လက္ထဲ ထည့္ျပီးေတာ့ ကဲ ညီး လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ သြားဝယ္စား ဆိုျပီး လႊတ္လိုက္လဲ ဘာမွ ဝယ္မစားတတ္ဘူး။ ေနာက္ တိုတို ေျပာရရင္ဗ်ာ ျမန္မာနိုင္ငံသား တေယာက္ျဖစ္ျပီး ဘုရားစင္ ဆိုတာလည္း သူ အခုမွ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ရွစ္ေတာင္ မခိုးတတ္ဘူး။ ငါးပါးသီလတုိ႔၊ ဆြမ္းကပ္တာ၊ ေရကပ္တာ၊ ဆီမီးကပ္တာ ဘာမွ မသိဘူး။ အဲဒါ အခု ညီမေလးက သင္ေပးေနရတယ္။ ေနာက္ သူ႔ၾကည့္ရတာ ေနာက္ဆံုး ေျပာရရင္ ဘယ္ေလာက္ အဖိအနိွပ္ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ ခံရတယ္ မသိဘူးခင္ဗ် လူတေယာက္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ သူက သုတ္ဆို ေနာက္ေဖးသြားျပီး ဟိုး ေခ်ာင္ထဲမွာ သြားထိုင္ေနတယ္။ သြားတဲ့အခိ်န္မွာလည္း သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး လက္ကေလး နွစ္ေခ်ာင္း ေပါင္ၾကားထဲ ညွပ္ျပီး ကုန္းျပီးေတာ့ အဲဒီလို ေတာ္ေတာ္ကို နိွပ္ကြပ္ခံထားရတဲ့၊ အက်ပ္ကိုင္ျပီး လုပ္ထားတဲ့ ပံုစံကေတာ့ အခုထက္ထိ မေပ်ာက္ေသးဘူး”
ျပန္လြတ္လာတဲ့ ေဒၚတင္တင္ေအးရဲ႕ ျပန္လည္ ေျပာဆိုခ်က္အရ သူ႔့ကို အိမ္ေနာက္မွာ မီးဖိုေဆာင္၊ ထင္းတဲ၊ ေရတြင္း၊ အိမ္သာ အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာပဲ သူက ၾကီးျပင္းလာရျပီး အျပင္ထြက္ခြင့္ လံုးဝ မရိွဘူး လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ မနက္ကို သံုးနာရီခဲြ အိပ္ရာ ထရျပီး တေန႔ကို ပဲ ရွစ္ျပည္ ျပဳတ္ရတယ္ လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ သူျပဳတ္တဲ့ ပဲနဲ႔ ပဲပုတ္ လုပ္ျပီး ေရာင္းခ် စီးပြားလုပ္တာ လုိ႔ ဆိုပါတယ္။
အကိုဦးလွျမင့္က သူ႔ညီမ ဒီအိမ္မွာ ရိွမွန္းသိတဲ့အခါ ရယကရံုးကို တိုင္ၾကားလုိ႔ အဲဒီ ေက်ာင္းဆရာမၾကီးေတြနဲ႔ မတင္တင္ေအးကို ရဝတ ရံုးမွာ ဆင့္ေခၚျပီး ဦးလွျမင့္တုိ႔ကို ေပးေတြ႔တာေၾကာင့္ ဦးလွျမင့္ဟာ ဆယ္စုနွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ကဲြကြာေနတဲ႕ညီမကို ျပန္ေတြ႔ပါတယ္။
ေစာင့္ေရွာက္ထားတယ္ ဟု ဆုိ
ဒီေတြ႔ဆံုပဲြမွာ ေဒၚတင္တင္ေအးကို ေငြေၾကးနဲ႔ ဝယ္ထားတာ မဟုတ္ဘဲ မိသားစုလို ေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ဘက္က ရပ္တည္ျပီး အိမ္ရွင္ဘက္က ေျပာဆိုပါတယ္။
ဦးလွျမင့္ဘက္က သူ႔ညီမ စာေရးစာဖတ္ မတတ္ပံု၊ မွတ္ပံုတင္ လံုးဝ မရိွပံု၊ အိမ္ေထာင္စုဇယားထဲမွာ မပါပံု၊ ပိုက္ဆံေတြကို ဘာတခုမွ မသိပံု စတာေတြကို ေထာက္ျပျပီး ေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္တယ္လုိ႔ ေျပာတာကို လက္မခံေၾကာင္း ေျပာဆိုျပီး တရားရံုးမွာ တရားစဲြဆိုပါတယ္။
ရဲစခန္းရဲ႕ ေျပာဆုိခ်က္
တရားရံုးမွာ ျပီးခဲ့တဲ့နွစ္ ၈ လပိုင္း ၃ ရက္ေန႔မွာ ဦးတိုက္ ေလွ်ာက္တဲ့အခါ ရဲအေရးပိုင္ကိစၥ ဆိုျပီး လဲြခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ရဲက တာဝန္ယူ မေျဖရွင္းဘဲ အမႈတဲြကို ျမဳိ႕နယ္ အမ်ဳိးသမီးေရးရာ အဖဲြ႔ ဥကၠ႒က ၾကားဝင္ ကိုင္တြယ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ဒီေနာက္ မိသားစုခ်င္း ျပန္ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာတယ္ ဆိုတဲ့ လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းျပီး ၈ လပိုင္း ၂၆ ရက္ေန႔ ၂ဝ၁ဝ မွာ မိသားစုေတြ ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းမိပါတယ္။ အိမ္ရွင္ဆရာမၾကီးေတြဘက္က နွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ ျပဳက်င့္ခဲ့သမွ်ကို ဘာအေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈ၊ ဘာေလ်ာ္ေၾကးမွ မေပးေတာ့ဘဲ ဆက္ဆံေရး ျပတ္ေတာက္သြားတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒိုက္ဦးျမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္း တာဝန္ရိွသူေတြကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွာေတာ့ အဲဒီေက်ာင္း ဆရာမေဟာင္းၾကီး ေနအိမ္မွာ ေဒၚတင္တင္ေအး နွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ၾကာ ခ်ဳပ္ေနွာင္ ခိုင္းေစခံရတယ္ ဆိုတာကို လာတိုင္ပါေၾကာင္း၊ ဒီအမႈကို ရဲက အမႈမဖြင့္ဘဲ ဦးလွျမင့္ဘက္က ညီမေလး ျပန္ရရင္ ေက်နပ္ပါျပီလုိ႔ ေျပာလာလုိ႔ ျပန္အပ္လိုက္ျပီးပါျပီ၊ အမႈ မဖြင့္ပါဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒိုက္ဦးရဲစခန္းမွဴး ဒုရဲအုပ္ ဦးလွမိုးေအာင္က ဒီအမႈကိစၥကို ျမဳိ႕နယ္ အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖဲြ႔ထံ လဲြေျပာင္းေပးအပ္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
“ဒီဥစၥာက က်ေနာ္တုိ႔ဆီက သူတုိ႔က လာဦးတိုက္ေလွ်ာက္တင္ေတာ့ ဦးတိုက္ ေလွ်ာက္ခ်က္က သူတုိ႔က ဒီဥစၥာဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔က ေက်ေက်နပ္နပ္ အမႈမဖြင့္ေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ သူညီမ ရရင္ ျပီးျပီ ဆိုျပီး သူ႔ကို နွစ္သိမ့္တယ္။ ထိန္းထားတဲ့ ဥစၥာေပးလိုက္တယ္ သူတုိ႔ ညီမကို”
အဲဒီကိစၥက အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖဲြ႔ကေန ျပီးေတာ့ ကိုင္လိုက္တယ္ဆို ဟုတ္လား။
“ဟုတ္ကဲ့ — သူတုိ႔က ဒီလိုပဲ က်ေနာ္တုိ႔ စခန္းမွာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္သြားတာ က်ေနာ္တုိ႔ ဆီမွာက။ စခန္းမွဴးလည္း ဒီဥစၥာပဲ ေတြ႔ေပးလိုက္တာ ဒီဥစၥာက သူတုိ႔ဆီမွာ”
အဲဒီတုန္းက အေျခအေနအရ ဒိုက္ဦးရဲစခန္းမွူး ဦးလွမိုးေအာင္ဟာ ျမဳိ႕နယ္အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖဲြ႔ ဥကၠ႒ထံ အမႈလဲြအပ္တာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔လည္း ဦးလွျမင့္တုိ႔ဘက္က မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေဒၚက်င္လြမ္းတုိ႔ တေတြဟာ တရုတ္ႏြယ္ဖြားေတြျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေရးရာ ဥကၠ႒ဟာ မယက ဥကၠ႒ ဦးထြန္းထြန္းဝင္းရဲ႕ ဇနီးသည္ ေဒၚေႏြမိုးေအး ျဖစ္ျပီး ဝ လူမ်ဳိးျဖစ္တာေၾကာင့္ တရုတ္ေသြးစပ္တဲ့ ဆရာမၾကီးတုိ႔ ကိစၥကို အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ မလုပ္ေအာင္ ဘက္လိုက္ ေဆာင္ရြက္တယ္လုိ႔ ဦးလွျမင့္ဘက္က ယူဆျပီး တရားဥပေဒအတိုင္း ေျဖရွင္းေစခ်င္ၾကပါတယ္။
အခုေတာ့ မယက ဥကၠဌ ဦးထြန္းထြန္းဝင္း တာဝန္ အေျပာင္းအလဲနဲ႔အတူ ဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္ခဲ့တဲ႕ေဒၚေႏြမိုးေအးလည္း ဒိုက္ဦးက အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖဲြ႔ဥကၠဌ တာဝန္ မရိွေတာ့ပါဘူး။
ေဆးကုသရန္ အကူအညီ လုိသည္
ေဒၚတင္တင္ေအးဟာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိရဘဲ ညာဘက္မ်က္စိ ကြယ္ေနျပီး ဘယ္ဘက္မ်က္စိပါ ကြယ္မယ့္ အေျခအေန ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးလွျမင့္က (ျမန္မာနိုင္ငံ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အထူးတပ္ဖဲြ႔) ရဲမွူးၾကီးစစ္ေအးဆီ ကိုင္တြယ္ အေရးယူဖုိ႔ တိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွူးၾကီးသန္းေရြ၊ ILO ေတြကိုလည္း မိတၱဴ ပုိ႔ခဲ့သလို ျပည္တြြင္းက ဌာနဆိုင္ရာ ၁၈ ခုစလံုးကို လူသိရွင္ၾကားျဖစ္ေအာင္ မိတၱဴေပးထားျပီး ဒီကိစၥကို သနပ္ပင္နဲ႔ ဒိုက္ဦးမွာ နွစ္ၾကိမ္ စစ္ေဆး ကိုင္တြယ္ေမးျမန္းမႈလုပ္ခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ေဒၚတင္တင္ေအးရဲ႕ လက္ရိွအေျခအေနကို အဲဒီ ရြာသားက ခုလို ေျပာပါတယ္။
“လတ္တေလာမွာေတာ့ ေဒၚက်င္လြမ္းတုိ႔ကို အေရးယူျခင္း မယူျခင္းထက္ ေဒၚတင္တင္ေအးရဲ႕ ဘယ္ဘက္မ်က္လံုး ကုသနိုင္ေအာင္ ေငြေၾကး အကူအညီ ဦးလွျမင့္တုိ႔မွာ အထူး လိုအပ္ေနပါတယ္။ နွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ၾကာ ေနအိမ္တြင္း ခ်ဳပ္ေနွာင္ ခိုင္းေစတဲ့ လုပ္ရပ္အေပၚ ရဲမႈူးၾကီး စစ္ေအး ဦးေဆာင္တဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အထူးတပ္ဖဲြ႔က ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆိုတာကလည္း ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါဗ်ာ”
မူရင္း – DVB အသံလႊင့္ဌာန www.dvb.no
ယခု စာစု ကို မူ မိုးမခ မီဒီယာ www.moemaka.com မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္
Monday, January 24, 2011
ဗုဒၶႏွင္႔ ေတြ႔ဆုံျခင္း
ဗုဒၶႏွင္႔ ေတြ႔ဆုံျခင္း
ဘာမဟုတ္ ညာမဟုတ္နဲ႔
ငါဗုဒၶဘုရား ကိုေတာင္မွ
ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ အၾကားမွာ
ေရာင္းစားခံရ
စီးပြားေရးမ်က္စီ စူးရွတဲ့
ဒီလိုဥေရာပမွာ
မင္းက ဘာလာလုပ္သလဲတဲ့
ဗုဒၶက ေမးေတာ္မူတယ္။
ကိုယ္ေတာ္ မသိလို႔ေနာ္
ကိုယ္ေတာ္သာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိရင္
ပူေဇမိ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔
ရွိခိုးခံရမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္
မမွန္တာေတြေျပာ၊ မမွန္တာေတြေဟာေနရ
ကိုယ္ေတာ္က ဗုေဒၶါတ,မိၿပီး
ေျပးႂကြခ်င္မွာ ေသခ်ာတယ္။
မမွန္တာေတြ ေျပာေတာ့လဲ
သံသရာတေၾကာမွာ
အဖန္တရာ ေမာေနဦးမွာကိုး ဘုရာ့။
လက္နက္ကိုင္စစ္တပ္က
အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္
ၾကားလို႔မွ မေလ်ာ္ေအာင္
ေအာ္ဒါေတြထုတ္ မေတာ္တာေတြလုပ္ေနေတာ့
ဗုဒၶကိုႀကိဳးတုပ္
အခ်ဳပ္ထဲသြင္းရင္ မခက္ပါလား။
ဒီေကာင္ေတြက ဉာဏ္လည္းမရွိ
အမွန္လဲ မသိ
ကတိလဲ မတည္
အပလီ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔
အ၀ိစီအိုးကလဲ ပုတ္ေစာ္နံ
ႏိုင္ငံကိုလဲ မေလးစား
ကေလးကလားစိတ္ဓါတ္နဲ႔
သိပ္ၿပီးညစ္ပတ္ၾကပါတယ္။
စစ္တပ္ဆိုတာ ျပည္သူကိုအႏိုင္က်င့္ဖို႔
ေျမႇာက္ပင့္အားေပး
ဓားေသြးခိုင္းထားတဲ့
အ႐ိုင္းမ်ားရဲ႕ ခိုလံႈရာ
ဗိုလ္တကာတို႔ရဲ႕ ဘုရင္ပါဘုရား။
ဗိုလ္ေန၀င္းစစ္တပ္ဆိုတာ
ပစ္ခတ္ဖို႔နဲ႔ ညစ္ပတ္ဖို႔ပဲ သိတာမဟုတ္လား။
ျပည္သူေတြကေတာ့ တက္တက္မဲြ
ရဟန္းေကာင္းေတြက ခြက္လက္စဲြ
ဒင္းတို႔တေတြကက သဘက္သရဲ
လက္နက္ပဲ အဓိက
လက္နက္ပဲ ပဓာန
လက္နက္စိုးမိုးတဲ့ စစ္၀ါဒပါ။
ကိုယ္ေတာ့္အဖို႔ကေတာ့
ဥေရာပ စူပါမားကတ္မွာ
ၿငိမ္သက္စြာ စံပယ္တာကမွ
အႏၱရာယ္ခပ္သိမ္း၊ ကင္းေပ်ာက္ၿငိမ္းၿပီး
သိန္းသန္းမက တန္ဖိုးတက္
ဗုဒၶ ဗုဒၶ ဆိုၿပီး
ႏႈတ္ဟလို႔ အႁမြက္ခံရဦးမယ္။
စိတ္လက္မသာ ရွိေတာ္မမူပါနဲ႔ ဘုရား။
ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ေတြ လုပ္သမွ်နဲ႔ေတာ့
ဗုဒၶ ဗုဒၶ အခ်ဳပ္ကမတက္
ဒုကၡဖက္ရရင္
မုခ် မသက္မသာျဖစ္ေနရမွာပါ။
တပည့္ေတာ္ ငပါမႊားက
တရားခ်တယ္မထင္ပါနဲ႔
တိုင္းျပည္က ဒကာဒကာမအေပါင္း
အေထာင္းခံရတာ မ်ားလြန္းလို႔
ျပားျပားေမွာက္ ေနရင္းက
တရားေပါက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ
အရွင္ဘုရား…။ ။
တင္မိုး
(ဧၿပီ ၁၂၊ ၂၀၀၀)
ေရႊေမာ္ကြန္း မဂၢဇင္း
၂၀၀၃၊ မတ္လ၊ အမွတ္-၃၇
Friday, January 21, 2011
ဂ်ပန္လာမယ္ဆိုရင္
မိုးမိဂ်ိ (ျမတ္နိုး)
ပြဲစားေတြကို မယံုပါနဲ့။ ပြဲစားေတြကိုေပးရတဲ့ ပိုက္ဆံက ဒီမွာ ဂ်ပန္စာသင္တဲ့ေက်ာင္းကို ၂ႏွစ္စာေပးရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ့တူတူပါပဲဆိုတာ...သိေစခ်င္ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ဟိုးတေန႔ကတင္ ေကာင္မေလးတေယာက္ ေျပာျပခ်က္အရ) ျပီးေတာ့ ခု ဂ်ပန္မွာ အလုပ္ ရွားလို႔..မိဘဆီကပိုက္ဆံျပန္ေတာင္းေနရတယ္တဲ့။
(လသာည)
- ၂၀၁၀ ဂ်ပန္ဘာသာ အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပဲြ
- ေက်ာ္ႏွင္းဆီလြင္ နိုင္ငံရပ္ျခားပညာသင္
- ျမရြက္ေ၀ ဂ်ပန္မွာ ေက်ာင္းတက္မယ္ဆို
- ကိုကလိုေစးထူးရဲ့ ဂ်ပန္ ပညာေရး ပို႕စ္
- ျမန္မာတိုင္း(မ္)ဂ်ပန္မွာေနမယ္ဆိုရင္
- Megumi ရင္မွအထီးက်န္ခံစားမႈမ်ား
- Megumi ဂ်ပန္ႏွင့္ျမန္မာ ကြာျခားခ်က္
- မမ၀ါ ဂ်ပန္လာမယ္ဆိုရင္
- ကိုပီတိ ဘေလာ့
- ကိုလံုးတံုး ဘေလာ့
- ကိုေန၀သန္ ဘေလာ့
- ကိုဧည့္သည္ ဘေလာ့
- မနုစံဘေလာ့
- မေကာင္းမြန္၀င္း ဘေလာ့
- မိုးမိဂ်ိ ဘေလာ့
- ခြန္သဒၵါ ဘေလာ့
- မီးငယ္ေလး ဘေလာ့
- ခ်င္းတြင္းသူ ဘေလာ့
လသာည ျဖစ္ပါတယ္..
တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္၊ တစ္လထက္ တစ္လ၊ တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္၊ တစ္နာရီထက္ တစ္နာရီ....
အကိုၾကီး ကိုေက်ာ္သူအား ေက်းဇူးတင္ပါသည္...။
အမွတ္ (၁၃/က)၊ ၄၂ ရပ္ကြက္၊ ဗိုလ္မွဴးဗထူးလမ္း၊ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
၅၈၁၃၆၃၊ ၅၈၀၁၃၃၊ ၀၉ ၈၆၄ ၀၂၂၀၊ ၀၉ ၈၅၀ ၁၆၅၆
သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း
၅၈၃၅၁၄
0 ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္မွာ အင္တာနက္ တပ္ဆင္ခြင့္ရ
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပည္တြင္းျပည္ပ ေထာက္ခံသူေတြနဲ႔ အလြယ္တကူ ဆက္သြယ္ႏိုင္ဖို႔ အင္တာနက္ တပ္ဆင္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရမွာ ဇန္န၀ါရီ (၂၀) ရက္ ဒီကေန႔ ညေနမွာေတာ့ သူမရဲ့ ေနအိမ္မွာ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္ တပ္ဆင္ခြင့္ ရသြားၿပီလို႔ သိရပါတယ္။
အင္တာနက္ တပ္ဆင္ခြင့္ရႏိုင္ဖို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လ၀န္းက်င္ကတည္းက သက္ဆုိင္ရာကို ေလွ်ာက္ထားခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့တဲ့ (၃) ရက္ေလာက္ကမွ အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ ခြင့္ျပဳမိန္႔ က်လာတာေၾကာင့္ NLD ပါတီတြင္းက ကြန္ပ်ဴတာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြရဲ့ အကူအညီနဲ႔ ဒီကေန႔ ညေနမွာ တပ္ဆင္လုိက္ၿပီလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ရုံးအဖြဲ႔မႉး ဦး၀င္းထိန္က ေျပာပါတယ္။ လက္ရွိမွာ Facebook နဲ႔ Twitter အဆင့္ကုိ လုပ္ႏုိင္အုန္းမွာ မဟုတ္ဘဲ သာမန္ အင္တာနက္နဲ႔ ဆက္သြယ္တဲ့ စနစ္ကုိသာ လုပ္သြားမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ဦး၀င္းထိန္က ေျပာပါတယ္။
Twitter အင္တာနက္ လူမႈကြန္ယက္က တဆင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ လူငယ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ျပီး လူငယ္ေတြရဲ့ သေဘာထားကို သိလိုေၾကာင္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္မလြတ္ခင္ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။
(RFA) Read more...
ပ်ံသန္းသြား
ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ အမွန္တရားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေၾကာင္းကို ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)ႏွင့္ လူမႈေရးသမားစစ္စစ္မ်ားအတြက္ ဤ “ပ်ံသန္းသြား” ေတးသီခ်င္းသည္ မဟာအားေဆး တစ္ခြက္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေဆာင္းဦးလိွဳင္၏ သီခ်င္းစာသားထဲကအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရး သမားမ်ား လက္ခ်င္းတြဲကာ အမ်ားျပည္သူလူထုဘက္မွ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေဖးမ ကူညီေပး ၾကရန္ လိုအပ္ေပေတာ့သည္။
ေပးပို႕ေသာကိုေက်ာ္သူအားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္. Read more...
မဲေပးခြင့္
Photo: google search
Tuesday, January 18, 2011
ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္အေပါင္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေပါင္းတိုု႔အား သတိေပးႏိႈးေဆာ္လႊာ
လူလိမ္ၾကီးမ်ား…
ေသခ်ာတာကေတာ့ သင္တန္းျပသူဟာ ဘုရားစကားကုိ နားမေထာင္တဲ့သူလုိ႔ သတ္မွတ္နိဳင္ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးအစစ္ ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္မယ္။ ဟုတ္ခ်င္မွလဲ ဟုတ္မယ္။ ေလာကၾကီးကလဲ အရႈပ္ေတြက တယ္ေပါသကုိး။ ကုိယ့္အတြက္ ဆုိတဲ့ စာတန္းရဲ့ေအာက္မွာ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် အကုန္လုပ္ေနၾကျပီပဲ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ သာသနာမွာေနတဲ့ သံဃာတစ္ပါးဟာ ဘုရားစကားကုိ အတတ္နိဳဆုံး ဥာဏ္မွီသေလာက္ နားေထာင္ခဲ့ၾကတယ္. နားေထာင္ေနၾကတယ္။ နားေထာင္ၾကလိမ့္အုံးမယ္။ ကုိယ့္သေဘာနဲ့ကုိယ္ ဘာမွမလုပ္ဘူး.. ဘုရားမ်က္ႏွာ သံဃာမ်က္ႏွာကုိၾကည့္တယ္.. ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မၾကည့္ဘူးဆုိရင္ အဲဒါ သံဃာ ရဟန္းလုိ႔ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္။
ရဟန္းမွန္ရင္ သံဃာမွန္ရင္ ဘုရားစကားကုိ လုိက္နာခ်င္ခ်င္ မနာခ်င္ခ်င္ အားနားပါးနားေတာ့ လုိက္နာၾကရတာ ဓမၼတာပဲ။ အခုေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္မွာမပါတဲ့ ပုံစံေတြ ပုိ႔ခ်ခ်က္အသစ္ေတြ ထြင္တရားေတြကုိ သင္တန္းေပးေနတာဆုိေတာ့ ဒီသင္တန္းျပသူ(အကၽြန္ဳပ္ကဘုန္းၾကီးဟု မသုံးလုိ)ဟာ ဘုရားကုိေစာ္ကားတယ္ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္တာပဲ။
ကုိယ့္စိတ္ကူးထဲက တရားကုိျပေန သင္တန္းေပးေနတယ္ဆုိေတာ့ ဘုရားတရားမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ပိဋကတ္သုံးပုံ နိကာယ္ငါးရပ္က လြတ္တဲ့တရားလုိ႔ ေျပာရမယ္။ ဘုရားသားေတာ္ေတြကေတာ့ ဘုရားတရားေတာ္ကုိပဲ ျဖန္႔ေ၀ၾကတာပါ။ ဒီေနရာမွာ သတိထားဖုိ႔ ေကာင္းတာက ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းလုိ အေရျခံဳေတြလဲ ရွိတတ္တာကုိ သတိျပဳရပါမယ္. သကၤန္း၀တ္ထားတုိင္း ဘုန္းၾကိးလုိ႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မျဖစ္နိဳင္ပါဘူး။
ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆုိေတာ့ နိဳင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကကုိလဲ တင္ျပရမယ္(အေရးယူတာ မယူတာ အသာထား)ေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ကုိယ္တုိင္ကလဲ ဒီသင္တန္းျပသူကုိ ဆန္႔က်င္ရမယ္။ သံဃာေတြ စုေပါင္းျပီး ဒီကုိယ္ေတာ္ကုိ ဆန္႔က်င္ၾကရမယ္။ ေလာေလာဆယ္ လုပ္နိဳင္တဲ့နည္းလမ္းေတြပါပဲ။ ဒီထက္ပုိေကာင္းေတြ နည္းလမ္းေတြကုိလဲ ၀ို္င္းျပီး စဥ္းစားၾကရအုံးမယ္။
စိတ္မပ်က္နဲ႔ ဘာသာ၀င္အေပါင္းတုိ႔ !! ဗုဒၶဘာသာမွာ ဒီလုိေတြ မၾကာခဏၾကံဳခဲ့ရဖူးတယ္။ ကုိယ္တုိင္တီထြင္ ယူဆထားတဲ့ အယူအဆ အသစ္ေတြသြတ္သြင္းမႈေတြနဲ႔ မၾကာခဏ လုပ္ၾကံခံေနရတယ္။ ျမန္မာမွာ ထင္ရွားတဲ့ ေက်ာက္သေဘၤာ၊ ေၾကာင္ပန္း၊ မုိးျပာဂုိဏ္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေပၚေနတဲ့ ေခတ္သစ္ ပညတ္သမားၾကီးမ်ား၊ သူတုိ႔ရဲ့ တပည့္လက္ေ၀ခံမ်ား။ သာသနာျပဳဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိသုံးျပီး သာသနာကုိ အတြင္းက်က် ဖ်က္ဆီးေနသူမ်ား..စတဲ့ စတဲ့ သာသနာဆူးေညွင့္ေတြ မ်ားေနတယ္။ သာသနာကုိခ်စ္တဲ့ ဘုရားကုိယုံတဲ့ တရားကုိေလးစားတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားက ဒါေတြကုိ အတတ္နိဳင္ဆုံး ကာကြယ္သြားၾကပါမယ္။
ႏွင့္ ပတ္သက္၍
ဒီကိစၥကို ႏွစ္မ်ိဳးေခါင္းစဥ္ခြဲ စဥ္းစားၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
Looking Back, Looking Forwards
Following her release from house arrest this past November, Myanmar's pro-democracy leader Aung San Suu Kyi has once again begun contributing her "Letter from Burma" column to the Mainichi, ending a 13-year absence from its pages.
In her column, Suu Kyi intends to suggest how to press forward with Myanmar's pro-democracy movement, which faces major challenges in the authoritarian state.
She agreed to resume her monthly column when a Mainichi correspondent interviewed her after she was freed from house arrest.
Another reporter and a photographer met with Suu Kyi at her residence in Yangon in late December, and she handed them the first of her new "Letter from Burma" columns along with a message to the readers.
---
The beginning of the year is a time for renewal, reinvigoration, resolutions and remembrance of things past.
I look back on 2010 and find that parts of the year were so little memorable as to have disappeared wholly into the lost wastes of time. How did I spend the first day of 2010? I cannot remember.
I can say, however, that it could not have been comfortable. Renovations to my house had been started in December 2009 and stopped a few weeks later by order of the municipal authorities.
While my lawyers worked to get the order reversed, I spent several months living in the midst of cardboard boxes, thick woven blankets wrapped around unidentifiable objects, assorted suitcases and leaning towers of books.
Looking up from my bed, which was wedged between a high bookshelf, odd tables and a number of lumpy bundles, I had a good view of a peeling chunk of ceiling that afforded me many moments of contemplation on the nature of decrepitude and decay.
While the weather was cool, the jam-packed room seemed cozy, and the urban jungle camp-style of existence could be seen as something of an adventure. As the weather got hotter and hotter, however, the romance wore off, particularly as the scaffolding that had been erected against the outside walls was in such a position that the windows of the bedroom could not be opened and large parts of the night were passed in sleepless swelter. I did not feel in the best of health.
The first quarter of 2010 was not just a period of physical discomfort, it was also one of intense mental activity. My lawyers would visit me on occasion to discuss the appeal that we had lodged against the sentence that had been meted out to me at the Insein Jail court the previous year.I found the whole legal process fascinating and learnt much from my highly experienced and able lawyers.
I felt immense pride in them and in the Legal Committee of the National League for Democracy (NLD) that had been working hard since 1995 to uphold the rule of law and to defend the rights of prisoners of conscience in our country. As one of the lawyers, U Nyan Win, was a member of the Executive Committee of the NLD, I also learnt much of what was happening in the political world outside my house and was able to participate to some extent in the decision making process of the party.
This, in a year crucial to the political scene in Burma, posed intellectual challenges which, for me, were of far greater importance than health considerations.
Around the time of the Burmese New Year that falls in mid-April, the court decreed that the renovations to my house could be continued. Overnight, what had been an enclosure cut off from the sounds and movements of the world outside became a place of constant noise and action as workmen swarmed all over the place.
There was so much to be done. A major project was repairs to the roof. For some years I had spent the monsoon months moving my bed, bowls, basins and buckets around my bedroom like pieces in an intricate game of chess, trying to catch the leaks and to prevent the mattress (and myself, if I happened to be on it) from getting soaked. Now that the roof would be made sound.
I could look forward to the next rains with equanimity. In Burmese, a sound roof is a metaphor for security, a reflection of the notion that if all was well at the very top, all would be well throughout an edifice.
The repairs and renovations meant there would be greater physical convenience and comfort in the future. But much more important than the material considerations were the human contacts that were made possible.
Every day for about five months (the work on the house went on from April to September with a break of three weeks in-between), I was able to acquaint myself with the lives and concerns of our workmen, to acquire a better understanding of the difficulties with which the labor force of our country had to cope and to get a clearer idea of their hopes and aspirations.
Another consequence of the renovation project was frequent discussions with the Special Branch and other forces responsible for the security of the premises. The bringing in of men and materials had to be negotiated on an almost daily basis, and we found that obstacles could be smoothed out with reasoning and flexibility on both sides.
2010 was a year that brought many improvements to my house, but what it brought to our country, which is the home of all our people, is a much more serious tale, to be told another time.
I would like to end this, the first article I have written since my release, by expressing my deep appreciation of the support and friendship the Mainichi Shimbun has given me over two decades and by sharing with its readership an extract from a poem that had a special significance for my late husband and that I cherish for its abiding wisdom:
...yesterday is but a dream,
And tomorrow is only a vision;
But today, well lived,
Makes every yesterday a dream of happiness,
And every tomorrow a vision of hope.
Look well, therefore, to this day.
--from The Salutation to the Dawn based on a Vedic Hymn. (By Aung San Suu Kyi)
(Mainichi Japan) January 1, 2011
အာရွေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕အဆင့္အတန္း
မြန္ေဇာ္ႏိုင္၊ ဇန္နဝါရီ ၁၇၊ ၂၀၁၁
အာဖရိကတိုက္၊ အိုင္ဗရီကို႔စ္ ႏိုင္ငံသမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ယွက္ႏႊယ္ၿပီး ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ျဖစ္ေနတာေတြကို ဖတ္ရႈၾကားသိေနရတယ္ခင္ဗ်။ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္တို႔ အာရွတိုက္က ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို သတိျပဳမိၿပီး “ေႀသာ္ .. ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ” လို႔ အားမလိုအားမရ၊ မအီမလည္ ျဖစ္ရပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။
ဇာတ္လမ္းက ေဟာဒီလိုပါဗ်။ အိုင္ဗရီကို႔စ္ႏိုင္ငံ သမၼတေရြးေကာက္ပဲြမွာ လက္ရွိသမၼတက ရံႈးသြားၿပီး အတိုက္အခံသမၼတေလာင္းက ႏိုင္သြားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကေရာ ေရြးေကာက္ပြဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ အာဖရိကႏိုင္ငံမ်ားအပါအ၀င္ ကုလသမဂၢ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ျပင္သစ္၊ အဂၤလန္တို႔ကပါ အတိုက္အခံ သမၼတေလာင္း အႏိုင္ရရွိေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ လက္ရွိသမၼတက သူရႈံးနိမ့္ေၾကာင္း လက္မခံဘဲ အာဏာ လႊဲေျပာင္းေပးရမွာကို ျငင္းဆန္ေနတယ္ခင္ဗ်။
ဒါေၾကာင့္ အိုင္ဗရီကို႔စ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း သံုးႏိုင္ငံက သမၼတသံုးဦးဟာ ရႈံးနိမ့္သြားတဲ့သမၼတက အႏိုင္ရတဲ့သမၼတေလာင္းအား အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ အိုင္ဗရီကို႔စ္ႏိုင္ငံကို သြားေရာက္ တိုက္တြန္းပါတယ္။တိုက္တြန္းတာကို လက္မခံရင္ သံုးႏိုင္ငံစစ္တပ္ရဲ႕ အင္အားကိုသံုးၿပီး လက္ရွိသမၼတကို ျဖဳတ္ခ်မယ္လို႔လည္း သတင္းေတြက ဆိုပါတယ္။
အေနာက္အာဖရိက ႏိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႕ECOWASကလည္း အႏိုင္ရအတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္သမၼတေလာင္းကို
အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ တိုက္တြန္းေနပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ အိုင္ဗရီကို႔စ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကိုလည္း ယာယီ ျဖတ္ေတာက္ထားပါတယ္။
ဓမၼနဲ႔အဓမၼအေပၚ ျပတ္ျပတ္သားသား ခဲြျခားရပ္တည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္၊ အေရးယူ၊ ကူညီၾကတဲ့ အာဖရိက ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ အာဖရိကျပည္သူမ်ားကို ေတြ႕ရေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အာရွတိုက္၊ အာရွႏိုင္ငံ၊ အာရွေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ မႏိႈင္းယွဥ္ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ။
ၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ာ။ ၁၉၉၀ ခုနွစ္က က်င္းပခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD က မဲအျပတ္အသတ္နဲ႔ အနုိုင္ရခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရကNLDကို အာဏာလႊဲေျပာင္း ေပးအပ္ျခင္း မျပဳခဲ့ပါဘူး။ဒါ့အျပင္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုေရာ NLD ေခါင္းေဆာင္ေတြ အျခားအျခားေသာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားက ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြကိုပါ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကိုလည္း ဘုန္းႀကီး ရဟန္းကိုေတာင္မေရွာင္ ရက္ရက္စက္စက္ ေမာင္းျပန္ေသနတ္မ်ားနဲ႔ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ၿပီး ၿဖိဳခြဲခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ထက္တိုင္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစုက ႏိုင္ငံ့အာဏာကို မတရား သိမ္းပိုက္ထားဆဲ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါင္း နွစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ထားဆဲဆိုတာ တကမာၻလံုး အသိပါခင္ဗ်ာ။
သို႔ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးဆိုတဲ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ကမၻာ့အဖိနွိပ္ခံ ျပည္သူေတြရဲ႕တပ္ဦးပါတီပါလို႔ ရင္ေကာ့ၿပီး ႀကီးစိုးအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ အိမ္နီးခ်င္း ၉ ႏိုင္ငံနဲ႔ အျခားအာရွႏိုင္ငံမ်ားဟာ ျမန္မာနုိင္ငံက တရားမ၀င္တဲ့စစ္အစိုးရကို ယေန႔အထိ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ခဲ့ပါသလဲ။ ယေန႔အထိဘယ္လိုဆက္ဆံေနပါသလဲ။
ဒီေနရာမွာ ေရြးေကာက္ပြဲရႈံးနိမ့္ပါလ်က္ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရန္ ျငင္းဆန္ေနတဲ့ လက္ရွိ အိုင္ဗရီကို႔စ္ သမၼတကို အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ အာဖရိကတိုက္ႏိုင္ငံမ်ားက ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ အရးယူေနၾကသလဲဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြာျခားလြန္းလွပါပေကာ ရပ္ကတို႔။
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပတ္ၿခာလည္က ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လား..လား.. ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းမွာက မဟတၱမဂႏၵီ ေနရူး။ ေျမာက္ပိုင္းမွာက ေမာ္စီတုန္း၊ ခ်ဴအင္လိုင္း၊ တိန္ေရွာက္ပင္။ အေရွ႕ဘက္မွာက ဟိုခ်ီမင္း။ အေရွ႕ေတာင္ဘက္မွာက ဆူကာႏို၊ လီကြမ္းယု၊ မဟာသီယာ။“ဒိတ္” ဆိုတဲ့ေခတ္ျပိဳင္ေခါင္း ေဆာင္ႀကီးေတြပါ။ ဟိုး ေခတ္ေနွာင္း ကမၻာ့ အေက်ာ္အေမာ္ႀကီးေတြကလည္း မနည္းလွဘူးဗ်။ သို႔ကလို ကမၻာေက်ာ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အလယ္ေခါင္မွာ တည္ရွိတာက ျမန္မာႏိုင္ငံပါေနာ္။
ဒါေပမယ့္... ဒါေပမယ့္.. အဲ…။
ယေန႔တိုင္ ေၿဖရွင္းမရေသးတဲ့ ျမန္မာ့အေရးအခင္းမွာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ လက္ရွိႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ဓမၼနဲ႔အဓမၼတရားအေပၚ ခြဲျခားရပ္တည္ျခင္း မျပဳႏိုင္ေသးတာ.. အံ့ပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံ့အာဏာကို မတရားသိမ္းထားတဲ့ စစ္အစုိးရ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ျပည္သူေတြကို မတရားဖမ္းဆီး အက်ဥ္းခ် သတ္ျဖတ္ေနတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြျခစား လာဘ္စားလို႔ ႏိုင္ငံစီးပြားေရးပ်က္ၿပီး ျပည္သူေတြ ဒုကၡဆင္းရဲေရာက္ရတာ။ ဒါေတြကို သူတို႔ကျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရးပါ..တဲ့။ သူတို႔ရဲ႕တရားက “တႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းေရးကို အျခားတႏိုင္ငံက ၀င္မစြက္ရ”ပါ.. တဲ့။ ထားပါေတာ့..။ ထားလိုက္ပါေတာ့..။
အျခားတဘက္မွာက်ၿပန္ေတာ့ အေနာက္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္၊ အေရွ႕ဘက္က အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းေတြပါဆိုတဲ့
ႏိုင္ငံေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို လူမိုက္အားေပး ပုလင္းတူဘူးဆို႔ လုပ္ၿပီး ျမန္မာ့ေရေျမေတာေတာင္ သယံဇာတေတြကို “သ႔ူထက္ငါဦး” သယ္ထုတ္ေနၾကတာ မျမင္ခ်င့္အဆံုး၊ မၾကားခ်င့္အဆံုး၊ မသိခ်င့္အဆံုးပါဗ်။ ယခုထက္တိုင္ သယ္လို႔ကို မ၀ႏိုင္၊ မဆံုးႏိုင္ေသးပါကလားဗ်ာ။
ဒီေတာ့ “ျပည္တြင္းေရး”၊ “ျပည္တြင္းေရး၊ ၀င္မစြတ္ေရး” ဆိုတာကုိ အရင္းစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တရားတာ၊ မတရားတာ၊ အသာထား။ဓမၼ၊ အဓမၼဆိုတာ၊ ေဘးခ်ိတ္။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားခ်မ္းသာဖို႔သာ၊ အဓိက။ဘယ္သူေသေသ၊ ငေတမာၿပီးေရာ..။ ဒါမ်ိဳးေတြခ်ည့္ျဖစ္ေနေလေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အာရွတိုက္ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ အေတြး၊ အျမင္ စိတ္ေနသေဘာထား ကိုယ္က်င့္သိကၡာ သီလ သမာဓိဆိုတာေတြဟာ မြန္ျမတ္၊ သန္႔စင္၊ ျမင့္မားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ။
ေလာေလာလတ္လတ္မွာ အိုင္ဗရီကို႔စ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးအခင္းကို ေတြ႕ေနရေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ ဒုကၡခံစားေနရတဲ့ ျမန္မာျပည္သား တေယာက္အေနနဲ႔ အဆင့္အတန္းျမင့္မားပါတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ အာရွယဥ္ေက်းမႈ Asia Value လို႔ အသံလႊင့္ ၀င့္ၾကြားေနၾကကုန္ေသာ အာရွတိုက္ ႏိုင္င့ံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ အဆင့္အတန္းဆိုတာ “ေႀသာ္..ျဖစ္မွ၊ ျဖစ္ရေလ” လို႔ ေ၀ဖန္သံုးသပ္သမႈ ျပဳရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ေနရာမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ခဏကေလးမွ် ၀င္ေရာက္ေနရာယူ ၾကည့္ၾကပါလို႔လည္း ေမတၱာရပ္ခံ တိုက္တြန္းရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ ။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ အလွဴရွင္မ်ားအားလံုးႏွင့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အားလံုးသိေစရန္
(၂) ဦးၾသဘာသ (+၈၁) ၈၀ ၄၁၇၁ ၉၃၃၃
(၃) The Bliss Foundation (+၈၁) ၈၀ ၄၁၃၃ ၃၁၂၈
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအတြင္းမွ လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားသို႔
(၁) ဦးစႏၵိမာ (Ph: 090 8518 9138, email: vcdma2006@gmail.com)
(၂) ဦးၾသဘာသ (Ph: 080 4171 9333, email: mcwanmtba@gmail.com)
(၃) The Bliss Foundation (Ph: 080 4133 3128, email: vimuttisukha@gmail.com)
(1) BANK NAME = SUMITOMO MITSUI BANKING CORPORATION
BRANCH NAME = SUGAMO BRANCH
BANK' S ADDRESS = 2-11-1, Sugamo Toshima-ku,Tokyo, Japan,
BANK CODE = SMBC JP JT
(=BIC CODE)=SWIFT CODE)
A/C NO. = 693 - 7194250
(2) BANK NAME = JP POSTOFFICE BANK (ゆうちょ銀行)
BRANCH NAME = TAKADANOBABA BRANCH
A/C NO. = 10050 - 8246721
ေလးစားစြာျဖင့္
The Bliss Foundation
Posted by ဒီမိုေဝယံ at Wednesday, January 12, 2011 3 comments
Labels: တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ခ်က္
Read more...